Tatry analogowo

Dawno, dawno temu, a z drugiej strony co to jest jakieś marne 12 czy 13 lat w dziejach Ziemi. Co się w tym czasie zmieniło ? - z jednej strony sporo bo to i dzieci jakby podrosły i zamiast flaneli mamy polar, zamiast ortalionu goreteks, zamiast kliszy sensor czy jak kto woli matrycę. Z drugiej strony nic. Tatry stoją jak stały majestatyczne, piękne, wydawało by się czasem niemal swojskie. Cieszą oko i duszę tak wędrowca jak i fotoamatora. Dają niepowtarzalne widoki, radość zdobywania, zastrzyk adrenaliny, zadumę w wiatru graniu, grzeją słońcem, smagają deszczem, czasami bywa, że zabijają - ot zwyczajnie jak to góry.
Ostatni raz latem byłem tam podczas robienia tych zdjęć czyli małe kilkanaście lat temu i tęsknię. Dlaczego zatem omijam nasze Tatry podczas w sumie licznych moich górskich wycieczek ? Powód jest tylko jeden i chyba nie będę osamotniony w stwierdzeniu, że tak jak absolutnie nie przeszkadzają mi tłumy ludzi na ulicach miast tak na górskich szlakach są dla mnie całkowicie nie akceptowalne.
Poniższe kilka pstryków pochodzi z zacnego EOS-a 5 z kitem 28-105 (chyba)

     Canon EOS 5

    Canon EOS 5

    Canon EOS 5

    Canon EOS 5

                            Canon EOS 5

   Canon EOS 5